รีวิวผมเป็นแบบบ้านๆ ตามความรู้สึกเหมือนเช่นเคยนะครับ ผิดถูกอย่างไรไม่ขอรับประกันความถูกต้องเหมือนทุกครั้งครับ
เริ่มต้นกันที่สีก่อนเหมือนเช่นเคยครับ
สีนั้นทองออกเข้มๆ เจือไปทางทองแดงมากว่าทองใสๆ ตามอายุของการหมักบ่มที่ทำให้สีของเหล้าเข้มขึ้นตามเวลาที่ผ่านไป
เมื่อวนแก้วเพื่อดูขานั้น เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นขาของเหล้าไหลในลักษณะแบบนี้ครับ
มันไหลช้ามากๆ ครับ ไหลพร้อมกันลงมาทั้งแผง แบบต้องทิ้งไว้พักใหญ่ๆ กว่าเหล้าจะไหลจนเห็นขาครับ
จัดเป็นเหล้าที่ผ่านการหมักบ่มมาอย่างดี จนได้ขาเหล้าที่ใหญ่และหนักแบบนี้ครับ
มาต่อกันที่กลิ่นนั้น แทบไม่ต้องพูดถึงเลยครับ ความหอมฟุ้งพุ่งขึ้นมาตั้งแต่เปิดขวดเลยเชียวครับ
กลิ่นแนวอโรม่า เจือด้วยกลิ่นผลไม้เปรี้ยวๆ ตามเอกลักษณ์ของเหล้าตระกูลนี้ แต่รุนแรงกว่าเจ้าตัว 12ปีหนักหนาครับ กลิ่นโอ๊กเข้มข้นกว่าเจ้าตัวน้องเล็กมากมายครับ
เมื่อเข้าสู่ปากในจิบแรกนั้น ความหอมฟุ้งของกลิ่นต่างๆ พุ่งขึ้นจมูก ซ่านด้วยอาการ Burn ติดปลายลิ้นนิดๆ แต่ไม่บาดปากบาดคอ
เจือด้วยความเค็มนิดๆ แต่ความหวาน และความหอมของกลิ่นอโรม่านั้นมันสุดยอดมากๆ ครับ เจ้านี่ไม่มีกลิ่นควันบางๆ เหมือนน้องเล็กนะครับ มีแต่ความหอมหวานนุ่มละมุ่น นุ่มๆ แบบฉ่ำๆ ทิ้งค้างไว้ในปากแบบอ้อยอิ่งมากๆ ครับ จัดเป็นแบบสาวขี้อ้อนให้เราหลงเสน่ห์ได้อย่างง่ายดายเชียวครับ
ด้าน After Taste นั้นยาวทีเดียวครับ อ้อยอิ่ง แบบช่ำๆ อยู่ในปาก หอมกลิ่นอโรม่า และกลิ่นของผลไม้ค้างอยู่ในปาก
แบบชวนให้หลงเสน่ห์ ต้องรินเพิ่มเพื่อยกแบบต่อเนื่องได้เรื่อยๆ เลยเชียวครับ กับแบบ Neat นี่คงไม่ต้องลองแบบอื่นแล้วล่ะครับสำหรับผม เหมาะสำหรับคนที่อยากลอง Full Body ที่ไม่ชอบควันครับ แต่ไม่เหมาะสำหรับคนที่ชอบแบบหนักๆ เท่าไหร่นะครับ เพราะน้องกวางวัยสิบแปดขวบขวดนี้เขาเป็นสาวหวานขี้อ้อนครับ ไม่ใช่สาวเปรี้ยวเชี่ยวชาญรักเหมือนกับตระกูล Laphroaig ครับ ขอจบรีวิวแบบบ้านๆ ในรูปแบบของผมไว้เพียงแค่นี้สำหรับการส่งท้ายเดือนแห่งความรักปี 2554 นี้ครับ |
รีวิวเยี่ยมยอดมากครับ ได้มาแล้วแต่ยังไม่ได้ลอง เลยมาดูรีวิวหาจินตนาการร่ำสุรา
ตอบลบ