พวกผมแค่ชมชอบในรสชาติของสุรา เรื่องราวที่เขียน เริ่มต้นจากความชอบและความสนใจ ที่นำไปสู่การค้นหา
เมื่อได้รับรู้ และทดลองด้วยตัวเองแล้วก็อยากแบ่งปันให้กับเพื่อนๆ และคนอื่นๆ ที่สนใจในเรื่องเดียวกันครับ

ข้อคิดเห็นที่ให้เกี่ยวกับเรื่องการร่ำสุราในแต่ละประเภท เป็นความคิดเห็นส่วนตัวล้วนๆ ที่ได้มาจากการลองของด้วยตัวเอง
ที่แค่อยากรู้ และอยากลองตามประสาครับ ผิดถูกประการใดก็คงไม่สามารถรับรองได้ครับ ขอน้อมรับคำแนะนำ และติชมทุกประการครับ


*** หมายเหตุ *** สงวนสิทธิ์สำหรับการอ่านและนำไปใช้ประกอบบทความเพื่อการแลกเปลี่ยนความรู้กัน และไม่อนุญาตให้คัดลอกบทความไปใช้ในเชิงพาณิชย์ทุกอย่างครับ

วันเสาร์ที่ 20 มิถุนายน พ.ศ. 2558

เมาไม่รั่วมั่วส่งการบ้านกับ Ardbeg Corryvreckan

การบ้านขวดนี้ถ้าจำไม่ผิดน่าจะส่งมาจากคุณแจ็ค ผมเองก็ดองไว้ค่อนข้างนานทีเดียวครับ
ต้องขออภัยด้วยครับที่เก็บมานานจนแทบจะลืมไปแล้วว่าการบ้านนี้ผู้ใดส่งมาให้
ว่าแล้วเรามาเข้าเรื่องกันตามประสาลิ้นบ้านๆ ไม่รับประกันความถูกต้องเหมือนเช่นเคยทุกครั้งกันดีกว่าครับ
ปล. อย่าเชื่อจนกว่าคุณจะได้สัมผัสด้วยตัวเอง

กลิ่น สัมผัสแรกที่ได้มันอ่อนโยนและเป็นมิตรว่าตัว Ardbeg 10 แต่ก็ยังคงเอกลักษณ์ที่เฉพาะตัวของ Ardbeg ได้ครบถ้วน
โดนเฉพาะกลิ่น Peat ที่เฉพาะตัว ตัวเนื้อควันดมแล้วค่อนข้าง Smooth ว่าตัว 10 กลิ่นตัวน้องแอลเล็กน้อย
ไม่ค่อยมีกลิ่นยางมะตอย น้ำมันเครื่องสักเท่าไหร่

รสชาติ ติดออกแนวหวานขม ให้อารมณ์ว่าจะรักหรือจะเลิกบอกไม่ถูก หลักๆ หนักไปทางยาสูบเจือด้วยความหวานนิดๆ
รวมๆ แล้วถูกโฉลกกว่าตัว 10 แต่ยังไม่รักเท่ากับ Laphroaig


After Taste ยาสูบค่อนข้างยาว และนานพอควร เหมือนสูบบุหรี่รสหวานนิดๆ เผ็ดหน่อยๆ
รวมๆ จัดว่าน่าประทับใจสำหรับผมมากกว่าตัว Ardbeg 10

คหสต. กลิ่นควันของค่ายนี้หนักไปทาง Tobacco Smoke มากกว่า Peat Smoke หรือ ควันแบบอาหารรมควันของค่าย Laphroaig

Conclusion สำหรับผม ชอบแต่ไม่รักครับตัวนี้




ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น