แต่ในช่วงต้นปี 2011 เริ่มมีเข้ามาจำหน่ายในตลาดทั่วไปมากขึ้น แต่ก็ยังเป็น Limited Edition เหมือนกับเป็นการทดลองตลาดไปด้วย
ใน Lot หลังๆ ก็ตัดคำว่า limited edition ออกไปกลายเป็นรุ่นจำหน่ายทั่วไปลากยาวมาจนถึงทุกวันนี้
Double Black ชื่อก็คงบอกได้ระดับหนึ่งว่ามีความเข้มข้นมากกว่าตัว Black Label ตัวปกติแน่นอน
คหสต. จากที่ได้ลองมาตั้งแต่ยังเป็น Limited Edition ผมชอบรุ่นแรกๆ มากกว่า รู้สึกว่ากลิ่นควันชัดเจนกว่า และมีความเข้มข้นมากกว่า
ให้สัมผัสรวมๆ ที่ดีกว่าโฉมปัจจุบันอยู่พอควร
ว่าแล้วมาลองเล่ากันตามประสาลิ้นบ้านๆ ดีกว่าครับ
สี ออกแนวทองแดงเข้มต่างจากตัว Black Label ที่ออกทองใสๆ
กลิ่น โดยรวมแล้ว อโรม่าจัดว่าดีงาม citrus วนิลา น้ำผึ้ง ควันจางๆ แต่ชัดเจนกว่าตัว BL เจือด้วยกลิ่นหวานๆ ของไซรัป
รสชาติ เผ็ดนำ หวานตาม ฝุ่นนิดๆ ขี้เถ้าหน่อยๆ ควันไม้ไหม้บางๆ จัดว่าเข้มข้นกว่า BL ระดับหนึ่ง
Aftertaste ค่อนข้างยาว ทิ้งความเผ็ดเบาๆ ฉ่ำๆ ในปาก ความหวานบนปลายลิ้น ควันบางๆ ไว้ในปากค่อนข้างยาว
คหสต. DB มีความเป็น malty มากกว่า Grain นิดหน่อยครับ
Conclusion จิบแบบเพียวน่าจะเป็นความลงตัวที่ดีที่สุดในการดื่ม JWDB ขวดนี้
รสชาติจัดว่าดี สำหรับขวดนี้ผมเปิดทิ้งไว้มาค่อนข้างนานทำให้ดื่มง่ายพอควรครับ
ป.ล. ความเห็นที่ให้เป็นความเห็นส่วนตัวล้วนๆ ไม่รับประกันความถูกต้องเหมือนเช่นเคยครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น