พวกผมแค่ชมชอบในรสชาติของสุรา เรื่องราวที่เขียน เริ่มต้นจากความชอบและความสนใจ ที่นำไปสู่การค้นหา
เมื่อได้รับรู้ และทดลองด้วยตัวเองแล้วก็อยากแบ่งปันให้กับเพื่อนๆ และคนอื่นๆ ที่สนใจในเรื่องเดียวกันครับ

ข้อคิดเห็นที่ให้เกี่ยวกับเรื่องการร่ำสุราในแต่ละประเภท เป็นความคิดเห็นส่วนตัวล้วนๆ ที่ได้มาจากการลองของด้วยตัวเอง
ที่แค่อยากรู้ และอยากลองตามประสาครับ ผิดถูกประการใดก็คงไม่สามารถรับรองได้ครับ ขอน้อมรับคำแนะนำ และติชมทุกประการครับ


*** หมายเหตุ *** สงวนสิทธิ์สำหรับการอ่านและนำไปใช้ประกอบบทความเพื่อการแลกเปลี่ยนความรู้กัน และไม่อนุญาตให้คัดลอกบทความไปใช้ในเชิงพาณิชย์ทุกอย่างครับ

วันเสาร์ที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2558

เมาไม่รั่วมั่วส่งการบ้าน กับ Tomintoul 16 Yo.

สำหรับเจ้า Tomintoul 16 Yo. ขวดน้อยขวดนี้ผมได้รับแบ่งปันมาจากคุณ Jack Adisorn ครับ
ความเป็นมาไม่ทราบเพราะไม่ใช่ทางผม เอาเป็นว่าพุ่งเข้าหาเรื่องลองกันตามประสาลิ้นบ้านๆ ไปเลยดีกว่า

เริ่มกันที่สีก่อนเลย ทองอำพันใสๆ ที่เรียกกันว่า Amber ค่อนข้างสวยงามตามท้องเรื่อง

กลิ่น เข้าใจว่าพลาดในตอนแรกเพราะไปถ่ายใส่ขวดที่มีกลิ่นอื่นติดจนคิดว่าตัวเองจมูกเพี้ยนไปแล้วหรือปล่าว
แต่พอไปเทียบกับที่พวกนักรีวิวฝรั่งก็พบว่าอ้อตรูไม่พลาดละ
ตามจมูกสั่วๆ ของผมครั้งแรกนั้น ซาบกลิ่นตัวน้องแอลอยู่พอประมาณ
แถมด้วยกลิ่นแยมส้มหรือที่เรียกว่า Marmalade (กลิ่นนี้แหละครับที่คิดว่าจมูกเพี้ยนกับกลิ่นติดขวด)
พอหยดน้ำลงไปเท่านั้นแหละ Cinnamon ถั่วจำพวก Almond ลอยตามขึ้นมาเชียว

มาว่ากันที่รสชาติตามประสาลิ้นบ้านๆ กันบ้างดีกว่าครับ
หวานนำโด่งในจิบแรกชัดเจนจนแปลกใจ คล้ายจิบกาแฟผสมครีมและน้ำเชื่อม Almond
เจือด้วยรสเผ็ดนิดๆ ของพริกไทย และ Cinnamon รสชาติจัดว่าค่อนข้างแปลกใหม่สำหรับผมนะ

After Taste จัดว่าค่อนข้างยาวให้ความรู้สึกฉ่ำนิดๆ แต่ก็ไม่มากเท่าไหร่
ให้สัมผัสของกลิ่น Almond เจือด้วยความหวานคล้ายไซรับ
รวมๆ แล้วก็ค่อนข้างประทับใจในความแปลกใหม่ของรสชาติที่ได้

Conclusion จัดเป็นเหล้าที่ดีน่าประทับใจสำหรับการค้นหาความแปลกใหม่
แต่ให้ถึงขั้นเป็นเหล้าสามัญประจำบ้านไหมนี่ขอคิดก่อนนะ

ป.ล. ความเห็นที่ให้เป็นความเห็น และความรู้สึกส่วนตัวล้วนๆ ไม่รับประกันความถูกต้องเหมือนเช่นเคย
เพราะก็แค่ลองแล้วมาเล่าสู่กันฟังตามประสาเพื่อนๆ เท่านั้นนะครับ หากเป็นไปได้แนะนำให้หามาลองด้วยตัวเองอีกครั้งครับ

วันเสาร์ที่ 5 กันยายน พ.ศ. 2558

แสงโสมเหรียญทอง

ห่างหายจากการดื่มเหล้าไทยไปนาน วันนี้ขอมาทบทวนความทรงจำกันสักนิด
กับขวัญใจมหาชน แสงโสมเหรียญทอง ปกติแล้วผมชอบดื่มแบบผสมน้ำเย็นๆ น้ำแข็งเกล็ดพูนๆ แล้วอร่อยกำลังเหมาะ
แต่ไหนๆ แล้วเราก็มาลองกันแบบ Neat สักครั้งให้ได้รับรสชาติจริงๆ ของเหล้ากันสักหน่อยพอเล่าสู่กันฟังดีกว่า
ผมเชื่อว่าเพื่อนๆ หลายคนก็คงเคยลองกันมาแล้ว แต่วันนี้ถือว่ามาเล่าแบบแลกเปลี่ยนกันให้ฟังก็แล้วกันนะครับ

เอาจริงๆ ผมเคยนั่งจิบแบบ Neat หมดแบนกับเฮีย city มาแล้วรอบหนึ่ง แต่วันนี้ขอมาเล่ากันแบบลิ้นบ้านๆ กันบ้างดีกว่า
ไม่รับประกันความถูกต้องเหมือนเช่นเคย และเป็นความเห็นส่วนตัวล้วนๆ ครับ

เริ่มกันที่สีเหมือนเช่นเคย สีอออกทองแดงใสๆ สวยอยู่นะครับ
กลิ่น เนื่องจากผมรินพักไว้ก่อนดื่มรวมทั้งใช้เวลาถ่ายรูปไปด้วยร่วม 10 นาที ทำให้กลิ่นตัวน้องแอลจางลงไปเยอะครับ กลิ่นหลักๆ ที่ได้ก็ Molasses กลิ่น Rum แล้วก็น้ำตาลไหม้นิดหน่อย

ด้านรสชาตินั้น ติดว่าจะจืดไปสักนิด คงเพราะลิ้นเริ่มชินกับรสชาติที่หลากหลายและเข้มข้นกว่าของ SM มานาน หอมน้ำอ้อย หวานน้ำตาลคล้ายคาราเมล ได้น้ำแร่เย็นๆ ตบท้ายนี่ทิ้งความหวานหอมไว้ในปากพอประมาณ ดีกว่า Spirit of Austria : Stroh เยอะเชียวครับ (หาอ่านได้ที่ http://www.montfort27.com/forum/index.php?topic=2384.0 )

After Taste นั้นค่อนข้างจะสั้น แต่ก็ทิ้งความหวานชวนประทับใจมากกว่า Spirit of Austria หลายช่วงตัว
ด้วยความที่ไม่มีกลิ่นยางไม้ชวนขนลุก ที่เจนสัมผัสได้ เหอะๆ
รวมๆ แล้ว Spirit of Thailand ชนะเลิศครับ

สรุปแล้วในวันง่ายๆ สบายๆ กับเพื่อนเก่าๆ หยิบมาตั้งไม่น่ารังเกียจ
จิบแบบ neat หรือจะผสมตามใจชอบก็แล้วแต่ เอาที่สบายใจเลยของแต่ละคนได้ เป็นเหล้าที่เรียบง่ายราคาเป็นมิตรกับกระเป๋า หามาติดบ้านไว้ก็ไม่เสียหาย เบื่อๆ มาก็จับมาทำเป็น Cocktail ได้อีกต่างหาก


คหสต. ผมก็คงมีเพียงเท่านี้ รอบหน้าจะลอง แม่โขงโฉมใหม่กันบ้างครับว่าเป็นอย่างไร สวัสดี